Waar komt make-up eigenlijk vandaan. Is het echt iets van de laatste jaren of zit het in onze genen en bestaat het al veel langer dan we denken. Je raadt het al, make-up is een fenomeen waar we al duizenden jaren mee bezig zijn. Niet alleen vrouwen, ook mannen zijn al duizenden jaren gek op make-up...!
Oorsprong
Make up kan eindelijk met trots worden gedragen. Bijna iedere vrouw heeft wel iets van make up op in het dagelijkse leven. De verdiensten in de industrie van de schoonheid en persoonlijke verzorging leveren meer dan 426 miljard dollar per jaar op.
Wij gebruiken make-up om te verleiden. We maken rode lippen om de sensuele minnaar te zijn en contouren onze wangen om de vertrouwde zakenvrouw uit te stralen. Anno 2016 zijn volledige wenkbrauwen en mooi gevormde lippen helemaal hip. We zijn zeker niet bang om te spelen met kleur. Maar dat is niet altijd zo geweest.
Het is niet bekend wanneer de eerste make-up werd ontwikkeld. Lang dachten we dat de Egyptenaren als eerste met verschillende corrigerende en opfleurende goedjes kwamen. Maar door de ontdekking van schelpen en geel poeder in Spanje, weten we dat zelfs Neanderthalers een soort pigment gebruikten om een bepaalde huidskleur te creëren. Een soort van foundation. De vondst van de make-up van de Neanderthalers is erg belangrijk. Nu weten we niet alleen dat ze erover nadachten, maar ook dat make-up zelfs vijftigduizend jaar langer bestaat dan we dachten!
Waarom droegen we make-up
Dertigduizend jaar geleden versierden onze voorouders in Afrika hun gezichten al met rode oker, een natuurlijke grondstof die zij mengden met dierlijk vet en tot staafjes rolden. Als je aan de oude Egyptenaren denkt, zie je waarschijnlijk die typerende zwart omlijnde ogen voor je. Zowel mannen als vrouwen tekenden die lijnen. De donkere ogen waren voor twee verschillende doeleinden. De eerste was om (natuurlijk) mooi te zijn, maar ze werden ook getekend om duivels en ziektes te weren.
Make-up was voor prostituees en rijke dames
In de Middeleeuwen was make-up niet zo populair en werden de goedjes gezien als ordinair en onpasselijk. Wel wilden vrouwen graag zo licht mogelijk zijn/lijken en daarvoor gebruikten ze allemaal lichte poedertjes. In die tijd was het belangrijk om zo bleek mogelijk te zijn, omdat een lichte huidskleur betekende dat de persoon niet op het land hoefde te werken. Hoe lichter, hoe minder te hoeven werken en dus hoe rijker. Dat klinkt misschien raar maar dit gegeven is nog steeds heel normaal in landen als China of zelfs Zuid-Afrika. Los van de poedertjes, waren er ook andere enge mogelijkheden. Zo gingen de rijkere dames voor bloedzuigers. Door het verlies van bloed werd je natuurlijk ook lichter.
Queen Elisabeth the first
Make-up om mannen te doden...
In die tijd leefde ook de harteloze Signora Toffana. Deze vrouw zou worden gedreven door woede en haat richting mannen. Voor de dames maakte ze een poeder die de huid van de dames lichter maakte. Wat ze niet vertelde, was dat haar mengseltjes bestonden uit onder andere loodwit, water, azijn, arsenicum en wolfskers. Deze smakeloze bessen (je kunt ze vinden in de Ardennen) zijn dodelijk giftig als je ze inneemt. Toffana vertelde de vrouwen dat de poeder niet mocht worden ingenomen. De mannen wisten echter niet van de poeder of van de ingrediënten en als ze hun vrouw kusten, overleden ze. Meer dan zeshonderd mannen stierven voordat Toffana werd ontmaskerd.
Na de Franse revolutie gingen Franse vrouwen al wat meer make-up gebruiken, maar het streven was nog steeds om naturel over te komen. De middeltjes werden over het algemeen thuis gemaakt en ingrediënten als lood, kwik en arsenicum (de Belgische bes!) werden nog steeds in de producten verwerkt.
Eerste make-up merken
De allereerste variant van mascara werd geproduceerd door ene Rimmel uit Londen. Pas later, in 1913, ontwikkelde de Amerikaanse chemicus T.L. Williams de eerste mascara voor zijn zus Maybel. Voor het product mengde hij steenkool en vaseline en hij vernoemde het naar zijn zus. Daar was Maybelline!
In de vorige eeuw kwam, mede door de mascara, de cosmetica-industrie op gang. Zo ging 1923 gepaard met de eerste wimperkruller, Kurlash, voor vijf dollar. In 1929 stapten de dames ook eindelijk af van een bleke huid en kwamen er producten als bronzers en zelfbruiners. Drogisten en parfumerieën waren er nog niet, zoals ze er nu zijn. Veel vrouwen kochten de producten namelijk via de post van onder andere magazines als Vogue!
Niets is meer te gek tegenwoordig!
Tegenwoordig is alles anders: de kennis is breder, producten zijn makkelijker te verkrijgen en de middelen zijn minder schadelijk voor de gezondheid. Toch maken we sinds korte tijd weer makkelijker gebruik van andere heftige mogelijkheden. Denk aan cosmetische chirurgie zoals borstvergrotingen of botox. Alles gaat verder, wie weet wat de toekomst brengt!
